هم‌افزایی سنت و دانش در اصفهان؛ فصل جدید همکاری انجمن صنایع دستی و "خانه میراث"

اصفهان، محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی – در حاشیه برگزاری پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی صنایع دستی و گردشگری اصفهان، رویدادی رقم خورد که می‌تواند نقطه عطفی در تجاری‌سازی و علمی‌سازی هنر-صنعت‌های ایران باشد. غرفه مجموعه تحقیق و توسعه صنایع دستی "خانه میراث"، میزبان اولین نشست رسمی میان اعضای هیئت‌مدیره انجمن صنایع دستی و آقای کریمی، مدیر این مجموعه دانش‌محور بود.

تقارن زمان و مکان؛ آغازی استراتژیک

انتخاب نمایشگاه بین‌المللی اصفهان به عنوان پایتخت جهانی صنایع دستی برای برگزاری این جلسه، پیامی روشن داشت: حرکت از "نمایش صرف" به سمت "توسعه زیرساختی". در فضایی که غرفه‌های متعدد به عرضه محصولات می‌پرداختند، غرفه "خانه میراث" به اتاقی برای فکر و استراتژی تبدیل شده بود.

مرور دستاوردها؛ پایه‌هایی که محکم بنا شد

در بخش ابتدایی این نشست، طرفین به بررسی کارنامه همکاری‌های مشترک تاکنون پرداختند. اگرچه این اولین جلسه رسمی در این سطح بود، اما تعاملات پیشین دستاوردهای قابل توجهی داشته است که در جلسه مورد تاکید قرار گرفت:

• شناسایی چالش‌های تولید: همکاری در ریشه‌یابی مشکلات کارگاه‌های کوچک و ارائه راهکارهای اولیه.

• تلاش برای استانداردسازی: قدم‌های اولیه برای تعریف استانداردهای کیفی در محصولاتی که پتانسیل صادراتی دارند.

• شبکه‌سازی: اتصال هنرمندان بومی به بدنه‌ی تحقیق و توسعه برای درک نیازهای بازار مدرن.

ترسیم آینده؛ نقشه‌ی راهی با محوریت تحقیق و توسعه

بخش اصلی گفتگوها میان هیئت‌مدیره انجمن و آقای کریمی، به ترسیم افق‌های آینده اختصاص داشت. آقای کریمی با تاکید بر نقش حیاتی R&D (تحقیق و توسعه) در بقای صنایع دستی، برنامه‌های آینده "خانه میراث" را در راستای اهداف انجمن تشریح کرد.

اهداف کلیدی توافق شده برای آینده عبارتند از:

1. نوآوری در بسته‌بندی: گذار از بسته‌بندی‌های سنتی به طراحی‌های مدرن، حافظ محیط‌زیست و مناسب برای حمل‌ونقل بین‌المللی.

2. احیای هوشمند: بازطراحی محصولات فراموش‌شده با کاربری‌های متناسب با سبک زندگی مدرن امروزی.

3. بازارشناسی علمی: استفاده از داده‌های آماری دقیق برای شناسایی بازارهای هدف جدید در خارج از کشور، فراتر از بازارهای سنتی.

نگاهی تحلیلی به "مجموعه تحقیق و توسعه خانه میراث"

بررسی‌ها و تحلیل‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که مجموعه‌هایی نظیر "خانه میراث" حلقه مفقوده در زنجیره ارزش صنایع دستی ایران هستند. در حالی که بدنه سنتی بازار بر "تولید انبوه" یا "تک‌فروشی سنتی" تمرکز دارد، رویکرد آقای کریمی و تیم تحقیق و توسعه ایشان بر موارد زیر استوار است:

• تزریق دانش روز: تلفیق متریال‌شناسی مدرن با تکنیک‌های کهن برای افزایش دوام و زیبایی آثار.

• برندینگ روایی: تمرکز بر داستان‌سرایی (Storytelling) برای هر محصول، که ارزش افزوده آن را در بازارهای جهانی چندین برابر می‌کند.

• نگاه اکوسیستمی: خانه میراث صرفاً یک تولیدکننده نیست، بلکه به عنوان یک شتاب‌دهنده برای ایده‌های نو در صنایع دستی عمل می‌کند.

جمع‌بندی

نشست مشترک هیئت‌مدیره انجمن صنایع دستی با مدیریت خانه میراث در قلب نمایشگاه اصفهان، نویدبخش خروج از رکود و تکرار در این حوزه است. به نظر می‌رسد همگرایی "تجربه اجرایی انجمن" با "دانش فنی و پژوهشی آقای کریمی"، می‌تواند الگویی موفق برای سایر استان‌ها و انجمن‌های صنفی باشد تا صنایع دستی ایران جایگاه واقعی خود را در اقتصاد هنر جهان بازیابد.