قلمزنی هنری است که در آن نقوش و طرحهای مختلف بر روی اشیاء فلزی (طلا، نقره، مس، برنج و...) با استفاده از ضربات چکش بر انتهای قلمهای فولادی نوکتیز ایجاد میشود.
تاریخچه قلمزنی به قدمت تمدنهای باستانی ایران میرسد و سیر تحول آن از حجاری روی سنگ به حکاکی بر روی عقیق و در نهایت، به قلمزنی بر روی فلزات انجامیده است.
تاریخچه و اصالت اصفهان
تاریخچه قلمزنی به قدمت تمدنهای باستانی ایران میرسد و سیر تحول آن از حجاری روی سنگ به حکاکی بر روی عقیق و در نهایت، به قلمزنی بر روی فلزات انجامیده است. شواهد باستانشناسی از جمله برنزهای منقوش لرستان، قدمت این هنر را به قبل از هخامنشیان میرساند.
قلمزنی در دوره هخامنشیان و ساسانیان به اوج خود رسید و پس از اسلام و در دوران سلجوقی و صفوی، با تلفیق نقوش سنتی و اسلامی، شکوفایی دوبارهای یافت. امروز، اصفهان یکی از سه سبک اصلی قلمزنی ایران (همراه با شیراز و تبریز) را نمایندگی میکند. قلمزنی اصفهان در دوران معاصر با سبک قلم ریز و همچنین قلمزنی برجسته با برجستگیهای عمیقتر و سهبعدی شناخته میشود.
قلمزنی و مجموعه خانه میراث
با توجه به دوام و بقای بالای آثار قلمزنی، مجموعه تحقیق و توسعه صنایع دستی خانه میراث میتواند در زمینه مستندسازی و رزومهسازی دیجیتال، بر روی معرفی سبکهای خاص اصفهان (قلم ریز و برجسته) و ثبت سیر تحول نقوش از ادوار تاریخی مختلف تمرکز کند. تهیه ویدئوهای آموزشی و مستند برای حفظ تکنیکهای سنتی ضرب و قلمگذاری برای نسلهای آینده نیز از اقدامات مرتبط و ارزشمند خواهد بود.